حضرت امیر علیه السلام در حکمت 14 از کتاب شریف نهج البلاغه می‌فرمایند: مَنْ ضَیَّعَهُ الأُقْرَبُ، اُتیحَ لَهُ الأُبْعَدُ. هر که را نزدیکانش واگذارند، بیگانگان بسیار دور، دور او را می‌گیرند!
در تفسیر می‌گویند مخاطب این سخن حکیمانه دو گروه هستند:
اول کسی که بخاطر اعمال ناپسند خود، اطرافیان نزدیک و دلسوزش را از خود رانده و حضرت به این گروه هشدار می دهند که آگاه باش که در عوض اطرافیان دلسوز دچار دوستان بیگانه ای می شوی که دنیا و آخرت را از تو می گیرند.
دوم کسانی که نزدیکان و مقربان دلسوزِ شخصی محسوب می‌شوند ولی خودخواهانه اطراف او را خالی می‌کنند و با این عمل، فضا را برای نفوذ بیگانگان آماده می‌سازند.
حال رئیس جمهوری به رأی مردم و تأیید قانون برای این مملکت انتخاب شده است. از قضا در این نظام و انقلاب سابقه‌ای دارد و صلاحیت وی برای اداره امور کشور و پیشبرد اهداف عالیه آن توسط شورای محترم نگهبان احراز شده است. وظیفه ی همه‌ی ماست که او را یاری کنیم و اجازه ندهیم بیگانگان و کسانی که هیچ قرابتی با ایشان و همچنین با این نظام و انقلاب ندارند فضا را آماده اقدامات مفسدانه خویش ببینند و طلبکارانه اطراف ایشان را بگیرند.
باز خوب است سخن حضرت امیرالمومنین علیه السلام را بخوانیم:
مَنْ ضَیَّعَهُ الأُقْرَبُ، اُتیحَ لَهُ الأُبْعَدُ. هر که را نزدیکانش واگذارند، بیگانگان بسیار دور، اطراف او را می‌گیرند!
نوشته های دیگران () نویسنده متن فوق: » اهالی بصیرت ( سه شنبه 92/3/28 :: ساعت 7:52 عصر )
